Als je in ons hedendaagse folkwereldje één naam naar voor moet schuiven voor de titel van “instituut”, dan is dat misschien niet meteen de makkelijkste opgave, gelet op het aantal geweldig begaafde mensen dat onze scene telt, en toch durf ik denken dat er niemand te vinden is, die die titel zou misgunnen aan Naragonia. Dat stel, alias Pascale Rubens en Toon van Mierlo, maakt al ruim twee decennia lang mee het mooie weer in folkland en wordt door een uitgebreide fanclub -bijeengespaard via onder meer allerlei passages langs andere bands en gezelschappen- redelijk fanatiek gevolgd. Naast ontelbare concerten in binnen- en buitenland, leidde dat ook tot een mooie catalogus van intussen zowat tien platen en vermeldingen op affiches van de grootste festivals. Ook in het theater verdienden de twee hun sporen en gaandeweg werd het duo al eens een kwartet, met toevoeging van Maarten Decombel en Luc Pilartz, wat alweer tot een heus succesverhaal uitgroeide. Met zulke goede referenties loop je al eens in de kijker als er prijzen moeten uitgedeeld worden en dat was al eens het geval bij de Flanders Folk Awards, waar begin dit jaar de award voor Beste Live Act de hunne werd en wie de live radio-uitzending op Radio 1 daarover volgde, zal niet snel vergeten hoe de kinderen van het paar hun ouders vervingen bij het ophalen van die prijs.

Vandaag bestaat Naragonia dus (ruim) twintig jaar en bij zo’n gelegenheid past een feestje. Dat kwam er einde 2023 en het concert dat een erg uitgebreide Naragonia toen speelde in de Leuvense Stadsschouwburg, werd vereeuwigd op deze plaat, dankzij het onvolprezen Trad-label. Hoe lang er toen gespeeld werd, weet ik niet, want ik was er niet zelf bij, maar de 65 minuten muziek op deze jubileumplaat mogen er absoluut wezen. Dat ligt natuurlijk in de eerste plaats aan het talent van Pascale en Toon, die onder hun beiden voor alle dertien de composities tekenen, maar evengoed kun je er niet omheen dat de vrienden die kwamen meespelen, een eer dan aardige duit in het zakje deden. Op het gevaar af iemand te vergeten, overloop ik het hele lijstje: Simone Bottasso, Gilles Chabenat, Andy Cutting,de al vermelde Maarten Decombel en Luc Pilartz, Philippe Laloy, Simon Leleux, Vincent Noiret, Guy Swinnen en Jo Zanders lregen ook het gezelschap van pianiste Veronique Rubens, zus van Pascale en Charlotte en Mathijs van Mierlo, de “kindjes” die ook al op “Silentski” en “The Guesthouse Sessions” te horen waren. Zo’n verzameling talen bij elkaar, dat kan niet anders dan een heerlijke plaat opleveren, vooral omdat het stuk voor stuk mensen zijn, die niet per se zelf in de aandacht willen staan, maar die zichzelf zoniet wegcijferen, dan toch minstens helemaal ten dienste stellen van de groep.

Dat ik trouwens het hele handelsmerk van het verschijnsel Naragonia: een verzameling mensen die plezier maakt op muzikaal meer dan verantwoorde wijze. Instrumentebeheersing van onaards niveau, sterke composities en vooral: zin en goesting om samen iets moois neer te zetten. Je hoeft maar een halve minuut ver te zijn in de beluistering van opener “Naya/Castor” en je weet meteen dat dit helemaal goed komt. Dit is zo’n plaat die de feestvarkens alle terecht eer aandoet en die je, zonder enig risico op afwijzing, cadeau kunt doen aan iedereen met oren aan zijn hoofd. Mooier verjaardagsgeschenk kan ik bezwaarlijk bedenken!

(Dani Heyvaert)